Μερικές φορές οι άνθρωποι ανακαλύπτουν τα μαθήματα ζωής που δίνουν οι γονείς τους πολύ μετά το θάνατό τους. Κάτι παρόμοιο συνέβη με την Amy Clukey, μια καθηγήτρια αγγλικών, η οποία βρήκε α σημείωμα που έγραψε ο πατέρας της εννέα χρόνια μετά τον θάνατό του.
Ο Clukey μοιράστηκε μια φωτογραφία του χειρόγραφου σημειώματος στο Twitter και έγραψε: «Σημείωμα από τον πατέρα μου που βρέθηκε στον εξοπλισμό μελισσοτροφίας του εννέα χρόνια μετά τον θάνατό του. Του λείπει».
Στο σημείωμα, με ημερομηνία 27 Ιουνίου 2021, ο μπαμπάς του Cluckey ενθαρρύνει τα παιδιά του να δοκιμάσουν τη μελισσοκομία και λέει ότι είναι «αρκετά εύκολο» και μπορεί κανείς «να μάθει όλα όσα χρειάζεται να ξέρει στο Διαδίκτυο». Ο πατέρας του Κλάκι έγραψε αυτό το σημείωμα όταν είχε καρκίνο του πνεύμονα σε τελικό στάδιο.
Σημείωμα από τον μπαμπά μου που βρέθηκε στο μελισσοκομικό του εξοπλισμό εννέα χρόνια μετά τον θάνατό του. Του λείπει. pic.twitter.com/M4iIbT0Iqn
— Amy Clukey (@AmyClukey) 15 Αυγούστου 2022
Πρέπει να είναι πολύ ωραίο να βρίσκουμε κάτι τέτοιο αφού πεθάνει κάποιος που αγαπάμε.
Είναι σαν, για μια στιγμή, το άτομο να ζει ξανά, όταν ανακαλύπτεις ένα νέο πράγμα για αυτήν.— joão (@jjjjjjuao) 16 Αυγούστου 2022
Θα είχα αυτό το μέρος χαραγμένο σε ένα βραχιόλι ή κάτι τέτοιο. Τι εύρημα!! 💚💚 pic.twitter.com/9JdrvaA5gB
— Kristen (KVP) LaFreniere (@KVPTexas) 16 Αυγούστου 2022
Διάβασα το tweet σου στον μελισσοκόμο σύζυγό μου. Νομίζει ότι ο πατέρας σου είχε απόλυτο δίκιο. Τι συγκινητική νότα. pic.twitter.com/pk50NhSYPu
— Willy🐝 (@Willy60448129) 16 Αυγούστου 2022
Αφού πέθανε ο πατέρας μου, καθάρισα το γραφείο του. Είχε καρφιτσώσει τον πίνακα ανακοινώσεων όλων των ειδών τα πράγματα. Καθώς τα κατέβαζα όλα, βρήκα αυτό κάτω από όλα. Ήταν σαν να βρήκα ένα μικρό μήνυμα από αυτόν. pic.twitter.com/SZphackwvF
— ΥΓ Άννυ (@PigskinAnnie) 16 Αυγούστου 2022
Ο πατέρας μου άφησε αυτό το σημείωμα σε ένα βιαστικά συσκευασμένο χαρτόκουτο όταν μετακόμισα πριν από 13 χρόνια. Κοντεύαμε κεφάλια το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας, οπότε αυτό ήταν τόσο κοντά στην «αγάπη» όσο θα έπαιρνε (το Πάρκινσον που επηρέασε τη γραφή του τον πήρε το 2020): «Σώσε το τρυπάνι, λειτουργεί!» pic.twitter.com/xVZL7NUm7Q
— Loafnw (@loafnw) 16 Αυγούστου 2022
Την αγάπη μου για τη μουσική την παίρνω από τον μπαμπά μου. Μεγάλωσε με μια αίθουσα δίσκων και είχε ραδιοφωνικό εξοπλισμό/άδεια για εκπομπή έως και ένα μίλι. Στα 80 του, έμαθε το Spotify για να μπορούμε να μοιραζόμαστε λίστες αναπαραγωγής. Διάβαζα συχνά αυτό το email που μου έστειλε όταν ήμουν σε χαμηλά επίπεδα. Θα το κρατήσω μαζί μου για πάντα. pic.twitter.com/lbRptlWCO2
— Ειδικός δακτυλίτιδας, ούτως ή άλλως (@padresfangirl) 16 Αυγούστου 2022
Το χρειάζομαι αυτό. «Μη φοβάσαι λοιπόν, κουράγιο. Καλή τύχη.” 🥰❤️ Σας ευχαριστούμε που μοιράζεστε τον μπαμπά σας με όλους εμάς που λείπουμε και οι δικοί μας.
— Kai (@AndersFinn) 16 Αυγούστου 2022
Δεν είναι ακριβώς το ίδιο, αλλά εδώ είναι ένα σημείωμα που έγραψε η κόρη μου πριν από 30 χρόνια μετά τον θάνατο της μαμάς μου το 1992. Το κρατάω με αυτή τη φωτογραφία της και των «παλιών παπιών νταντά» στον γάμο του αδερφού μου ένα χρόνο περίπου πριν πεθάνει η μαμά. Η Κέιτ είναι 35 ετών τώρα με 2 δικά της παιδιά. Η μαμά έλειψε πάρα πολύ 💔 pic.twitter.com/bEiDmIGcEw
— Lady Leigh I’m European 🇺🇦🇪🇺🇫🇷#FBPE (@Elsiehandle) 16 Αυγούστου 2022
Ο πατέρας μου το έγραψε αυτό όταν είχε καρκίνο του πνεύμονα σε τελικό στάδιο. Ήταν απίστευτα δύσκολο για εκείνον και για όλους εμάς που τον αγαπούσαμε. Σου εύχομαι τα καλύτερα τις επόμενες εβδομάδες.
— Amy Clukey (@AmyClukey) 16 Αυγούστου 2022
Η φωτογραφία του υγιεινού σημείωμά του έχει συγκεντρώσει πάνω από τρεις χιλιάδες likes σε λιγότερο από 24 ώρες. Αυτό το tweet ώθησε άλλους χρήστες του Διαδικτύου να μοιραστούν φωτογραφίες σημειώσεων και επιστολών που άφησαν πίσω τους οι γονείς τους.
Σχολιάζοντας την ανάρτηση, ένας χρήστης του Twitter έγραψε: «Πρέπει να είναι πολύ ωραίο να βρίσκουμε κάτι τέτοιο αφού πεθάνει κάποιος που αγαπάμε. Είναι σαν, για μια στιγμή, το άτομο να ζει ξανά, όταν ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο για αυτήν».
Ένα άλλο άτομο παρατήρησε, «Το χρειάζομαι. «Μη φοβάσαι λοιπόν, κουράγιο. Καλή τύχη.” Ευχαριστώ που μοιράζεσαι τον μπαμπά σου με όλους εμάς που λείπουμε και οι δικοί μας.»